Hoe mijn leerlingen het vinden, dat ik thuis een boerderij heb, zou je hen bet beste zelf kunnen vragen. Maar ik denk dat zij dat wel leuk vinden. Ik trek vaak met hen erop uit: de natuur in, het groeiproces en oogsten van dichtbij bekijken.
Zodra de zon schijnt in de lente, zoeken we de vijver op, die vlakbij school ligt. Op ontdekkingstocht, aan de hand van opdrachten. Welke bloemen bloeien er al? Welke vogels heb je gezien of gehoord? We gaan regelmatig kijken, welke planten er zijn bijgekomen, hoe hazelaars en andere bomen bloeien, of er eenden broeden enz.
Als er op de boerderij interessante dingen gebeuren, lopen we ernaar toe, bekijken daar alles goed en houden zo een beetje de ontwikkelingen in het veld bij. Dat er uit één zo'n klein bietenzaadje zo'n enorme biet groeit, dat lijkt haast onmogelijk Ook tijdens het oogsten brengen we een bezoek aan de boerderij. Een keer met eigen ogen zien, maakt veel meer duidelijk dan er uren over praten.

Soms vinden de kinderen tussen de uitgeraapte stenen (bij het inschuren van de aardappelen) scherven van de Romeinse tijd, zoms zelfs vuistbijlen. De geschiedenis van deze streek komt dan volop aan de orde. Gewapend met oude vondsten en echte aardappelen lopen wij naar school terug.